Zelfvertrouwen! Leer vertrouwen op je natuurlijke zelf – ebook is uit!


cover def lores kleinIn dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Koop het boek hier

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:
 
Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.
 
Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.
 
Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.
 
Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Françoise Vaal

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder ecopsychologie, natuur, zintuigen

2012 in review


The WordPress.com stats helper monkeys prepared a 2012 annual report for this blog.

Here’s an excerpt:

600 people reached the top of Mt. Everest in 2012. This blog got about 4,400 views in 2012. If every person who reached the top of Mt. Everest viewed this blog, it would have taken 7 years to get that many views.

Click here to see the complete report.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Uncategorized

Meer verbondenheid, meer liefde, meer bewustzijn – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


23 augustus 2012

Dag 365: Meer verbondenheid, meer liefde, meer bewustzijn

Het is dan zover! De allerlaatste blog uit deze serie. Een heel jaar lang heb ik me dagelijks verbonden met de natuur en er over geschreven. Heel veel onderwerpen zijn langsgekomen en altijd kwamen er natuurlijke wijsheden uit. Wat heeft het schrijven van deze blog mij eigenlijk opgeleverd, naast een hoeveelheid lezers?

Als ik het jaar zo terugkijk zijn er maar een paar momenten geweest dat ik niet goed wist waar ik over moest schrijven. De natuur is zo veelomvattend en zo dicht bij wie ik in de kern ben, dat er juist met een psychologische insteek veel inspiratie uit te halen valt. Ik zag natuurlijke systemen weerspiegeld in mezelf en in de mensheid.

Het verbinding maken met de natuur heeft me laten ervaren hoe het is om zonder ‘denken’ te bestaan. Voor mij is het ‘ervaren’, met alle zintuigen die ik rijk ben (en daarmee het denken/piekeren/analyseren buitenspel zetten), dé manier geworden om te Zijn. De natuur is namelijk één groot voorbeeld in Zijn. En aangezien ik als mens uit de natuur afkomstig ben en een heleboel zintuigen gemeen heb met andere organismen, is het logisch om me op mijn plek te voelen.

Op het moment dat ik deze ervaringen ging delen, ontstond er een uitwisseling van ervaringen met anderen die hetzelfde resultaat in de natuur behaalden. De wandelaars in mijn Terugnaarjenatuur wandeling, en één-op-één counsellingsessies bevestigden dat keer op keer.

Een steeds groter wordende groep heeft behoefte om het denken af en toe stop te zetten en terug naar de basis te gaan. Niet voor niets komen velen tot rust in natuurlijke omgevingen. Daar zijn we heel dicht bij wie we van nature zijn; een organisme dat op de best mogelijke wijze tot zijn recht wil komen door aantrekkelijkheden op te zoeken die goed voor het is.

Ik heb het nodig en in mijn beleving heeft de hele wereld het nodig: teruggaan naar de basis waar het leven om draait, om van daaruit een gezonde harmonieuze wereld te creëren. Hoe meer ik me verbindt met de natuur, hoe meer ik er van ga houden en hoe belangrijker ik het vindt om er in de juiste balans mee samen te leven. De natuur heeft al zoveel oplossingen bedacht en blijkt in staat te zijn om als één geheel te functioneren. Daar moeten wij mensen nog zoveel van leren.

Wordt niet meer vervolgd.

Dit was de laatste aflevering uit de serie “365 dagen verbinden met de natuur”

Françoise Vaal

Weer leren vertrouwen op jezelf via de natuur?  Lees mijn ebook Zelfvertrouwen! alhier te koop bij bol.com

cover def lores klein

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

3 reacties

Opgeslagen onder Dagboek, De Aarde, Dieren, ecopsychologie, emoties, natuur, zintuigen

De drie stappen van oprechte verbondenheid – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


22 augustus 2012

Dag 364: De drie stappen van oprechte verbondenheid

De allerbelangrijkste stap die je als mens kunt maken om je verbonden te voelen met je omgeving, is je te realiseren dat je deel uitmaakt van een heel groot web van leven. Het lijkt zo voor de hand te liggen, maar hoe vaak sta je er werkelijk bij stil?

Sommige mensen ervaren niet eens dat ze in een web zitten binnen hun gezin en varen hun eigen koers. Ze houden geen rekening met anderen, of hebben geen idee welke uitwerking hun acties hebben. Sommigen zeggen wel rekening te houden, maar laten dat in gedrag niet blijken. Zo completteren ze het web niet en is het web instabiel.

De tweede belangrijke stap die je moet maken om verbondenheid te voelen en te creëren, is het toestemming vragen om een bepaalde actie te verrichten binnen het web. Dat klinkt meteen al heel zwaar als je zou denken dat je in drievoud een verzoek in moet dienen binnen je gezin. In de werkelijkheid is dit veel eenvoudiger. Het begint met het uiten van een wens, dat je graag iets zou willen doen, in plaats van de anderen meteen te confronteren met een actie. Het uiten van die wens en de feedback die je daarop krijgt is maar een heel klein, maar onmisbaar, stapje om je aanwezigheid binnen het web duidelijk te maken en daarmee tegelijkertijd het web te valideren.

Toen ik afgelopen week een documentaire zag over de rellen in Engeland vorig jaar (zie ook Dag 37), werd het pijnlijk duidelijk hoe het web werkt. Het gedrag van de relschoppers is af te keuren, maar ook weer begrijpelijk: zij voelden zich geen deel uit maken van het grote maatschappij-web. Er zitten twee kanten aan de oplossing: men moet zich geaccepteerd voelen door het web, waardoor het voor de hand ligt om een positieve bijdrage aan datzelfde web te leveren.

In woorden is dit even snel opgeschreven, maar het kost velen enorme energie om een dergelijke situatie te creëren.

Mensen die het web om hen heen daadwerkelijk voelen omdat ze er deel van uitmaken, houden als vanzelfsprekend rekening met datzelfde web. Een positieve uitwisseling vindt dan plaats: het web houdt dan ook rekening met hen.

Hoe meer je in de natuur verblijft, of op welke wijze dan ook in contact komt met een natuurlijke omgeving, hoe duidelijker het wordt hoe alle onderdelen in het web passen. Je hoeft je maar een klein beetje open te stellen om samenwerkingen te zien. Het toestemming krijgen van de natuur om op een bepaalde plek iets te mogen doen (dat gaat niet via woorden maar via de zintuigen die aangeven of iets wenselijk is op een bepaalde plek of niet) is dus ook essentieel. Rekening houden met kwetsbare gebieden of dieren moet vanzelfsprekend zijn.

Tenslotte is het van belang om de positieve ervaringen, of geleerde lessen, met andere web-leden te delen. Deze openheid brengt automatisch een verbinding tussen mensen, maar ook tussen mens en natuur, teweeg. De verbondenheid wordt alleen maar groter. Dus als we de enorme diversiteit aan media vaker zouden gebruiken om positieve ervaringen en signalen te delen, in plaats van de uitwassen in negatief en afbrekend gedrag, dan pas verbinden we ons écht.

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

cover Zelfvertrouwen!

Weer leren vertrouwen op jezelf via de natuur?  Lees mijn ebook Zelfvertrouwen! alhier te koop bij bol.com

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Dagboek, De Aarde, Dieren, ecopsychologie, emoties, natuur

Toegeven aan een zintuig, natuurlijker kan het niet – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


21 augustus 2012

Dag 363: Toegeven aan een zintuig, natuurlijker kan het niet

Het ging het afgelopen jaar in deze weblog vooral om het wakker schudden van onze slapende zintuigen. Op dag 221 beschreef ik een aantal niet zo voor de hand liggende zintuigen. En vanmorgen schoot me er een te binnen terwijl ik naar de dauw op de rietstengels keek.

Je voelt, ruikt en ziet al dat we naar de herfst toegaan. Planten zijn uitgebloeid, sommige berken verliezen al wat blaadjes en voordat je het weet heb je de winterjas weer aan. Het zintuig voor winterslapen schoot me te binnen. Volgens de officiële lijst van Dr. Michael Cohen heet het zintuig: zintuig voor seizoenen. Hier hoort het winterslapen bij, maar ook jezelf terugtrekken op een warm plekje en jezelf warm aankleden. De gewoonste zaak van de wereld, toch? Inderdaad, het is zo gewoon omdat het een zintuig is dat braaf zijn werk doet.

Een aantal weken geleden hoorde ik een vriendin klagen dat ze in de winter niet uit haar huis te branden is, altijd vele kilo’s aankomt en het liefst bij de open haard vertoeft. Ze haat zichzelf dan vanwege haar passiviteit. Op mijn vraag of ze dat in de zomer ook doet, antwoordde ze dat ze dan juist heel actief is en haar geliefde bergsport aan het beoefenen is. “De kilo’s vliegen er dan gewoon weer af,” zei ze. ”Je bent dus gewoon aan het winterslapen!” riep ik. Ze viel even stil en gaf aan dat ze het zo nooit bekeken had. Dit ritme heeft ze al vele jaren. Ze heeft nooit bedacht dat het haar seizoen zintuig zou kunnen zijn, omdat je daar nooit iemand over hoort. De meesten van ons geven er niet aan toe omdat dit niet gewenst is door de heersende orde.

“Nu voelt het ineens anders. Omdat de hele wereld vindt dat je altijd slank en actief moet zijn, wil nog niet zeggen dat ik dat ook moet doen!” De stress die de gedachte aan het ‘moeten voldoen aan een norm’ met zich meebracht, verhoogde haar eetlust alleen maar en zo belandde ze in de bekende vicieuze cirkel. Het accepteren dat ze in de winter iets zwaarder is en dat er zomers weer veel afgaat, bracht haar rust. Het loslaten van een opgelegde norm, bracht haar dichter bij zichzelf.

Een mens mag gewoon winterslapen als dat natuurlijk aanvoelt. We geven vaak onterecht voorrang aan allerlei heersende meningen. Anderen, die het soms goed met je voor hebben, soms slecht en soms alleen maar geld aan je willen verdienen door je iets op te dringen. De kunst is om dicht bij je zintuigen te blijven en zo te durven luisteren naar wat goed voor je is. Mijn vriendin is een winterslaper en dat is de gewoonste zaak van de wereld.

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

cover def lores kleinIn dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Dagboek, ecopsychologie, natuur, zintuigen

Moedig een eeuwenoude inefficiënte denkwijze loslaten – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


20 augustus 2012

Dag 362: Moedig een eeuwenoude inefficiënte denkwijze loslaten

Het afgelopen jaar ben ik tegen de mooiste natuuroplossingen aangelopen. Niet alleen wat zij ons aan persoonlijk welzijn te leren heeft, maar ook hoe we de wereld schoner kunnen maken met op de natuur-gebaseerde ontwerpen.

Zo leerde ik op dag 18 dat we van schimmels kunnen leren hoe we de meest efficiënte routes kunnen maken. Op dag 262 begreep ik dat de mens alles moet verhitten en bewerken, met enorme hoeveelheden energieverbruik, terwijl de natuur dat zelf kan, zonder veel energie op te souperen. Bijvoorbeeld mosselen die het allersterkste cement op natuurlijke wijze en met minimale inspanning maken. Stel je eens voor dat we al die kolen, al die kernenergie niet meer nodig hebben omdat we energie op natuurlijke wijze maximaal kunnen benutten!

De life’s principles, opgesteld door het Biomimicry Institute, haalde ik op dag 13 al aan. Het belang van dichtbij produceren met de meest van nature voorhanden zijnde middelen, op een niet vervuilende en niet rovende wijze, is onze enige toekomst.

Om op een nieuwe wijze te gaan ontwerpen en leven moeten we het een en ander loslaten. Allereerst mag het idee dat grondstoffen onuitputtelijk zijn (en afval nu eenmaal een gegeven is), de laan uit. Deze eeuwenoude overtuiging moet plaatsmaken voor een veel harmonieuzer gedachtegang. Het nieuwe uitgangspunt moet zijn: hoe kunnen we produceren zonder te vervuilen en hoe kunnen we alles weer hergebruiken met zo min mogelijk energieverbruik, voor het welzijn van zowel mens als natuur?

Natuurlijk is dit een enorme ommekeer in denk- en werkwijze. En dit geldt niet alleen voor het produceren van iets, maar ook voor hoe de mens daarvoor klaargestoomd wordt. Het loslaten van de oude wijze van educatie (iedereen wordt nog altijd opgeleid om in een eeuwenoud productieproces te gaan werken) hoort daar ook bij. Ofwel: waar wij ons leven op gebaseerd hebben, moet veranderen voor het welzijn van iedereen.

Het moge duidelijk zijn dat rigoureuze van bovenaf opgelegde politieke systemen (dictatuur of communisme) uiteindelijk niet werken. Het gaat om het geloof van binnenuit, bij ieder mens, dat het anders moet en kán. Dat niet alleen de Amerikaanse democraten, maar iedereen ter wereld zegt: “Yes we can!

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

Verandering van binnenuit bewerkstelligen? Lees dan mijn ebook – Zelfvertrouwen! Leer vertrouwen op je natuurlijke zelf – Het is te verkrijgen bij bol.com alhier

cover Zelfvertrouwen!

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Dagboek, De Aarde, Dieren, ecopsychologie, emoties, natuur

Levenslessen van dieren – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


19 augustus 2012

Dag 361: Levenslessen van dieren

Niet alleen de prachtige landschappen hebben me wijze lessen geleerd in verbondenheid, maar zeer zeker ook allerlei dieren die op mijn pad kwamen. Een opvallende les was die van ‘het gras is altijd groener aan de andere kant’. De diepere lagen die hieronder zitten werden onderwezen door een geit en een paard.

Op dag 169 schreef ik over twee aparte voorvallen waarbij zowel de geit van de buren als een paard van buren verderop, hun heil zochten op groener gras. Het moge duidelijk zijn dat dit groenere gras niet voor hun bedoeld was. Vooral het niet gehinderd worden door blokkerende gedachten zoals ‘Wat zal er gebeuren als ik naar deze tuin ga?’ kwam hierin naar voren.

De mensheid is over het algemeen slecht in verandering aanbrengen in het leven. Je weet wat je hebt maar niet wat je krijgt, toch? Dit maakt dat hele volksstammen zich niet verroeren, maar blijven zitten waar ze zitten en zich daarmee uiteindelijk in de nesten kunnen werken, of vast kunnen draaien.

Het is natuurlijk niet zo dat je zomaar achter je neus aan moet gaan. De maatschappij heeft nu eenmaal wel een set basisregels neergelegd, waar we ons aan moeten houden. Het is wel van belang om de aantrekkingskracht van dat andere gras heel serieus te nemen. Misschien is het niet exact dát gras wat je nodig hebt, maar in ieder geval iets dat erop lijkt. Als de zintuigen geprikkeld worden door iets dat ze bevalt, doen ze dat niet zomaar. Het is kennelijk iets waar je behoefte aan hebt. Het paard en de geit hadden letterlijk behoefte aan ander gras en meer voedsel. Wij moeten eerder kijken naar de onderliggende waarde van onze zintuiglijke prikkeling. Uiteindelijk kunnen we daar iets mee doen. Ofwel: symbolisch door je hek breken op zoek naar wat je nodig hebt.

Als je dieren observeert zie je veel van je eigen gedrag, maar vooral ook van je eigen behoeften terug, zoals de Zen Zwaan (dag 160) en de reiger en de Vlaamse gaai (dag 154). Het is niet alleen maar ‘beesies kijken’. Het is je verbonden voelen met andere levende wezens die hun eigen oplossingen hebben gevonden voor een goed leven.

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

Mijn ebook – Zelfvertrouwen! Leer vertrouwen op je natuurlijke zelf – is te koop bij bol.com alhier

cover Zelfvertrouwen!

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Dagboek, Dieren, ecopsychologie, emoties, natuur, zintuigen

Natuur-verbondenheid leer je op jonge leeftijd – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


18 augustus 2012

Dag 360: Natuur-verbondenheid leer je op jonge leeftijd

Terugkijkend naar de afgelopen 359 dagen van verbinding maken met de natuur, vallen me een aantal situaties met kinderen op. En dan ook nog in twee uitersten: kinderen die zich laten verwonderen door de natuur en kinderen die er heel angstig voor zijn. Het ligt voor de hand om te denken dat dit laatste aan de aard van het kind zelf ligt, maar wij weten inmiddels natuurlijk beter!

Toen ik op dag 200 een meisje in het vogelhospitaal ontmoette dat niet alleen bang voor alle vogels was, maar ook alles vies vond, wist ik zeker dat deze emoties niet van nature van haar afkomstig waren. Alle andere kinderen uit haar klas waren nieuwsgierig, de één met een voorkeur voor roofvogels, de ander voor eendjes, maar allemaal in enige mate verwonderd. In het ergste geval zou je kunnen denken dat ze nooit met dieren (of natuur) in aanraking komt en in het beste geval dat ze het leert van haar ouders die zelf bang voor dieren zijn of alles wat maar natuurlijk is ‘vies’ vinden.

Deze blog werd veel gelezen en ik kreeg een aantal reacties. De schrik zat er bij velen goed in. Menig lezer vond het onvoorstelbaar (en kwalijk) dat het dus mogelijk is dat kinderen zo ver van hun natuurlijke omgeving verwijderd kunnen zijn.

Niet alleen in het onderwijs is het van belang om naast rekenen en taal voldoende kennis te verspreiden over de natuur die ons nog altijd voedt. Ouders hebben ook een belangrijke functie in het ‘normaal’ laten zijn van natuur. Het kan helaas al op de meest onschuldige manier misgaan, bijvoorbeeld door als ouder te roepen dat modder vies is en je er ver van moet blijven. Ik snap dat de achterliggende reden is dat je als ouder niet zit te wachten op nog meer was in de wasmand. Maar door te zeggen dat het vies is, leer je je kind dat modder en zand (want dat is het) iets is waar je als mens niets mee te maken moet hebben.

En zo creëer je met kleine stapjes een scheiding tussen mens en natuur. We moeten ons daar veel bewuster van zijn. Pas als we weer diep in ons hart voelen hoe hard we de natuur nodig hebben om te overleven, dan kunnen we goed voor onze omgeving zorgen en deze weer gezond maken.

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

Mijn ebook – Zelfvertrouwen! Leer vertrouwen op je natuurlijke zelf – met oefeningen in een natuurlijke omgeving, is te koop bij bol.com alhier

cover Zelfvertrouwen!

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Dagboek, De Aarde, Dieren, ecopsychologie, emoties, natuur

Klimaatverandering oplossen begint bij aantrekkingskracht – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


17 augustus 2012

Dag 359: Klimaatverandering oplossen begint bij aantrekkingskracht

Het werd hoog tijd, maar eindelijk beginnen psychoanalytische wetenschappers het nu wel eens te worden: de menselijke psyche heeft invloed op het niet aanpakken van klimaatverandering. Huh? Maar we willen toch allemaal een gezonde wereld zonder allerlei natuurrampen? Wat houdt ons dan tegen?

Er zijn natuurlijk altijd weer studies met de daarbij behorende cijfers nodig (zie hier voor interview met wetenschapper in NY Times) om te bevestigen wat ieder logisch nadenkend mens al lang had kunnen bedenken: Angst, aannames en excuses om er niet over na te denken, het bij anderen neerleggen van het probleem en het uit onmacht niet te weten waar te beginnen, houdt ons tegen om problemen daadwerkelijk aan te pakken.

Iedereen wil een gezond klimaat, schoon water en gifvrij land. Er is niemand die niet van welke natuur dan ook houdt. We zijn echter opgegroeid in een tijd die nog steeds qua indeling gebaseerd is op de industriële revolutie, denkende dat er onuitputtelijke grondstoffen voorhanden zijn en dat het allemaal niet op kan. We worden in het onderwijs nog altijd klaargestoomd om deel te nemen aan datzelfde proces dat eeuwen geleden werd ontworpen. Struisvogelpolitiek ligt dus voor de hand; het voelt comfortabel, zo leven en handelen we al eeuwen, dus waarom zullen we het veranderen? Daarnaast zijn we ook nog eens angstig om te veranderen, want dan weten we niet wat ons voorland zal zijn. Maar juist deze struisvogelpolitiek en angst brengen apathie voort. Wat ons boven het hoofd hangt is groot en niet te overzien, zodat we als een ‘deer in the headlights’ bevriezen. We ondernemen geen actie, met als gevolg dat we overreden zullen worden.

Wanneer is de kans groter dat je tot actie overgaat om de wereld beter te maken in plaats van verder te vervuilen? Dat kan pas als er gevoelens van verbondenheid met de natuur zijn. Die verbondenheid voel je pas goed wanneer je natuurlijke zintuigen geprikkeld worden. Uiteraard is het regelmatig en voor langere tijd in contact komen met natuur van groot belang.  Een zeer onderschatte maar uiterst belangrijke rol is hier weggelegd voor de maatschappij, voor het onderwijs en voor ouders.

Je kunt pas echt om iets geven als je ervan houdt. En je kunt pas echt van iets houden als je er verbinding mee maakt. Het lot van onze planeet ligt in de liefde die wij voelen voor onze leefomgeving.

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

1 reactie

Opgeslagen onder Dagboek, De Aarde, ecopsychologie, emoties, natuur

Liefde zonder moeten – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


16 augustus 2012

Dag 358: Liefde zonder moeten

Het is niet voor iedereen eenvoudig om ergens van te houden. Mensen die tegen een burn-out aanzitten of flink depressief zijn vinden niets of niemand leuk. Het enige dat voor hen vaak aantrekkelijk is, is zich terugtrekken in bed om ver van de dagelijkse beslommeringen te blijven.

Het minimale waar ze zich nog toe kunnen zetten is wandelen of fietsen. En dat is nu net waar de zintuigen voorzichtig op natuurlijke wijze geprikkeld worden. Dit is essentieel voor herstel.

Het is aan de orde van de dag in mijn praktijk dat cliënten aangeven zich voornamelijk op vakantie helemaal in hun element te voelen. De relatie gaat dan beter, ze voelen zich goed en er hoeft niets. Het ‘moeten’ van werk, verplichtingen en verwachtingen valt grotendeels weg, en de ware aard van de cliënten heeft ruimte om naar voren te komen.

Maar het is niet alleen de gewonnen vrijheid die het zo fijn maakt op vakantie. Bij doorvragen over gevoelens komt duidelijk de verbinding met het klimaat en het landschap naar voren. Dan wordt ineens duidelijk hoeveel invloed, de zee, de bergen of het regenwoud hebben op de gemoedstoestand. Hoe meer ze terugdenken aan die vakantie, hoe duidelijker het wordt wat aantrekkelijk voor ze is en waar ze van houden. Sommigen schrikken daar zelfs van omdat ze er nooit bij stil hebben gestaan dat ze zoveel geven om een omgeving.

De pure aantrekkingskracht van natuurlijke elementen kun je ook beschrijven als ‘liefde voelen voor’.  Liefde voor de zee, voor een snelstromende rivier, steile bergpaden, bijzondere vogels, kleurige zeldzame planten, spreken we misschien oppervlakkig uit. Maar juist deze liefde is die in de puurste vorm: onvoorwaardelijke aantrekkingskracht, waarbij alle zintuigen geactiveerd worden.

Wanneer cliënten deze liefde in zichzelf gaan voelen en herkennen, begint het herstel. Het realiseren dat het voelen van aantrekkingskracht de belangrijkste component van een gelukkig leven is, zorgt ervoor dat gedrag gaat veranderen. Het zich onderdompelen in de wereld van ‘moeten’, wat ze jarenlang hebben volgehouden, wordt ineens een schrikbeeld. En dat is precies de bedoeling! Want het is hét recept voor depressiviteit en ongeluk.

Al het leven bestaat uit aantrekkingskrachten, of het nu de boom is die water en kooldioxide aantrekkelijk vindt, de vos die de haas aantrekkelijk vindt of een mens die het aantrekkelijke ruime sop kiest. Het heeft allemaal met gevoelens van liefde te maken die onze zintuigen aangeven. Als je vanuit dit standpunt durft te leven, kan het niet anders of het geluk valt je toe.

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

Balans leren maken tussen Moeten en Zijn? Lees dan mijn ebook – Zelfvertrouwen! Leer vertrouwen op je natuurlijke zelf – Het is te verkrijgen bij bol.com alhier.

cover Zelfvertrouwen!

In dit boek heb ik de theorie van toegepaste ecopsychologie gecombineerd met veel oefeningen die ik heb gehanteerd in mijn counsellingpraktijk. Zelf leerde ik dat de zintuigen veel eerder dan onze gedachten laten weten wat wij echt nodig hebben voor onze gezondheid en ons welbevinden. Gedachten kunnen ons buitengewoon voor de gek houden, maar onze zintuigen zijn altijd eerlijk. Een authentiek zelfvertrouwen kan alleen aangekweekt worden wanneer we weer durven te vertrouwen op die zintuigen. Door wat meer in contact te komen met de natuur gaat dat eenvoudiger. Daar staan onze zintuigen open en zijn we beter in staat om te luisteren naar de informatie die ons lichaam afgeeft. Het boek geeft talloze voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek waaruit blijkt hoe hard wij de natuur nodig hebben voor onze geestelijke en fysieke gezondheid. Aan de hand van praktijkvoorbeelden en oefeningen leer je geleidelijk te gaan vertrouwen op de wijsheid van je zintuigen en zo te vertrouwen op je natuurlijke zelf.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Dagboek, Dieren, ecopsychologie, natuur, zintuigen

Bewustwording van jouw aandeel in het web is essentieel – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


15 augustus 2012

Dag 357: Bewustwording van jouw aandeel in het web is essentieel

De quote die ik vandaag op Facebook lees van de Dalai Lama is een cadeautje:

“Developing concern for others, thinking of them as part of us, brings us self-confidence, reduces our sense of suspicion and mistrust, and enables us to develop a calm mind.”

De belangrijke actie die hierin zit, blijkt tevens de moeilijkste te zijn: aan anderen denken als zijnde een deel van ons.

In de toegepaste ecopsychologie wordt gesproken over webstrings. Hiermee bedoelt dr. Michael Cohen, de onzichtbare (maar wel voelbare!) draden waarmee wij allen met elkaar verbonden zijn in het grote web. De Dalai Lama focust in zijn quote op de webstrings tussen mensen, maar webstrings moeten in een breder kader getrokken worden. Niet alleen zijn er onderlinge menselijke verbanden, maar ook zijn wij onlosmakelijk verbonden met onze natuurlijke omgeving door de voeding die we ervan krijgen.

Iedere actie die één organisme doet, is voelbaar in het hele web. Op kleine schaal kan het iets zijn binnen het gezin, wanneer één van de familieleden iets onderneemt waar het hele gezin last van heeft. Op iets grotere schaal kan het betekenen dat iemand in een buurt onrust zaait of zich niet harmonieus gedraagt waardoor er een negatief geladen sfeer ontstaat. Vervolgens krijgt iemand het aan zijn hart, kunnen kinderen niet slapen, slaagt er iemand niet voor zijn examen, waardoor ouders harder moeten werken om weer het geld voor volgend jaar op tafel te krijgen, waardoor een ander familielid minder aandacht krijgt en gestrest raakt, waardoor de hond het moet ontgelden, waardoor deze zijn tanden in de kat van de buren zet, waardoor er burenruzie ontstaat en de één de ander doodschiet, waardoor de wijk een nog slechtere naam krijgt en niemand zijn huis verkocht krijgt, waardoor mensen in financiele problemen komen………..etc.

We staan eigenlijk nooit stil bij onze acties en de gevolgen daarvan voor het grote geheel. Dat was niet het geval toen we nog in kleine gemeenschappen leefden en iedere verandering snel voelbaar was. De gevolgen die onze acties nu hebben zijn veel onduidelijker doordat we in grote gemeenschappen leven en zeer individualistisch zijn. Hierdoor zijn we sneller geneigd grenzen te overschrijden, omdat we simpelweg niet tegengehouden worden door onze omgeving.

Zo kun je de vervuiling van de aarde ook bekijken. Doordat we op de korte termijn niet voelen en ervaren wat we verkeerd doen, gaan we zonder nadenken door. Ik zie niet wat er gebeurt als ik veel te veel wasmiddel gebruik. Het water dat ik drink wordt gezuiverd, de sloot naast mijn huis veranderd niet en ik merk niets aan het grondwater. En dus ervaar ik de gevolgen niet. Dat ga je pas aanvoelen wanneer je verbinding maakt met je omgeving en oprecht geïnteresseerd bent in wat het nodig heeft om goed te kunnen leven (of het nu een mens is of de natuurlijke omgeving).

Het moge duidelijk zijn dat goede relaties bestaan doordat er een evenwicht is tussen geven en nemen. Die balans kan pas ontstaan als je er af en toe bij stilstaat wat jouw acties tot gevolg hebben en hoe ze het grote web raken.

Daarmee is het bewust worden van de invloed die je hebt op het web, de allerbelangrijkste stap om tot verbetering van onze totale samenleving te komen.

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

Verbinding maken met de natuurlijke omgeving? Klik hier

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Dagboek, De Aarde, ecopsychologie, emoties, natuur, zintuigen

Zelfvertrouwen is dichterbij dan je denkt – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


14 augustus 2012

Dag 356: Zelfvertrouwen is dichterbij dan je denkt

Het afgelopen jaar is ook duidelijk geworden dat één van de belangrijkste pijlers en eerste stappen binnen de toegepaste ecopsychologie het kunnen uitschakelen van taal is. Door te gaan vertrouwen op onze zintuigen en wat zij waarnemen en niet alleen op onze gedachten (omdat deze niet altijd zuiver zijn door aannames, opgelegde overtuigingen en verwachtingen), vergroot je het zelfvertrouwen alsook zelfwaardering en zelfacceptatie.

Op dag 229 schreef ik al hoe lastig het is om niet meteen een oordeel te vellen over iets dat je ziet. Bijna automatisch komen er woorden in ons hoofd naar voren, waarmee we een sticker plakken op alles in onze omgeving. Niet alleen doe je daar de omgeving mee te kort, maar voornamelijk ook jezelf. Je bent namelijk zoveel meer dan alleen dat wat zich in je hoofd afspeelt. Je hebt allerlei gevoelens die veel wijsheid met zich mee brengen en precies weten wat goed en niet goed voor je is. Door met een oordeel uit het hoofd je zintuiglijke belevingswereld te omzeilen, ga je aan je ware zelf voorbij.

Op dag 199 en 348 ging het om beter kiezen en een oplossing aanvoelen, beide door gedachten uit te schakelen. Als we voor een dilemma staan, zijn we geneigd om allerlei gedachten de revue te laten passeren. Wat we daadwerkelijk voelen en ervaren, lijkt daarbij ondergeschikt.

Zien, ruiken, voelen en ervaren met iedere cel in je lichaam, brengt heel veel wijsheid naar voren. Wat aantrekkelijk is aan de ene kant, en waar je van weg wilt blijven aan de andere kant. Oefenen in het aanvoelen gaat nog altijd het allerbeste in de natuur. Alleen daar gaat de grootste hoeveelheid zintuigen die we hebben aan het werk.

Wordt vervolgd.

cover Zelfvertrouwen!

Zelfvertrouwen! Leer vertrouwen op je natuurlijke zelf – ebook  Koop het hier.

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

Het ebook is verkrijgbaar bij bol.com : http://www.bol.com/nl/p/zelfvertrouwen/9200000035034679/

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Dagboek, ecopsychologie, natuur, zintuigen

De pinguïn kolonie onderwijst – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


13 augustus 2012

Dag 355: De pinguïn kolonie onderwijst

De laatste 10 dagen van deze weblog wil ik terugblikken op bijzondere natuurervaringen en ecopsychologische inzichten die het afgelopen jaar de revue zijn gepasseerd.

Een moment dat me altijd bij zal blijven is het van dichtbij aanschouwen van een kolonie geeloog pinguïns in Nieuw-Zeeland. Alleen al om aan de andere kant van de wereld te vertoeven is een bijzonderheid, maar zo dichtbij en ongezien (!) deze prachtige dieren bewonderen is een wonderlijke ervaring. (klik hier voor de eerdere blog met foto’s)

Op het Otago schiereiland hebben ze een soort overdekte loopgraven gemaakt, waardoor het voor de pinguïns niet mogelijk is om de toeristen te zien. En dat is een gouden zet. Om dieren in hun natuurlijke habitat, hun natuurlijke ding te zien doen, dat raakt de menselijke zintuigen.

In dit specifieke geval werd mijn zorgzame zintuig het meest actief. Het zien voederen van één van de ouders en het gulzig opschrokken van het voedsel door de jongen, vertedert zonder meer. Maar ook de rust die de dieren uitstralen, het met elkaar uitrusten van vermoeienissen in stilte, deed iets met de hele groep toeristen. Niemand zei iets. Iedereen synchroniseerde met de rust, de staat van zijn van de pinguïns. Het is dat de gids ons opriep snel naar een andere gang te rennen zodat we een eenzame pinguïn naar zee konden zien lopen, anders waren we met zijn tienen nog lang ‘in het moment’ gebleven.

Dit was één van de momenten het afgelopen jaar, waarin het me wederom heftig bevestigd werd, welke gezonde uitwerking contact met de natuur op de mens heeft. Naast zorgzaamheid kon je niets anders dan bewondering, nieuwsgierigheid, dankbaarheid en pure liefde voelen voor deze prachtige zeldzame dieren. Onze oer-zintuigen werden geprikkeld, er werd niets gedacht alleen maar ervaren en dat voelde zo goed!

Als alle mensen op aarde wekelijks een natuurervaring hebben waarin al deze waarden naar voren mogen komen, dan wordt de wereld ongetwijfeld een stuk leefbaarder.

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

Dichterbij je oer-zintuigen komen? Wandel mee met de Terugnaarjenatuur wandeling! Voor info klik hier

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Dagboek, Dieren, ecopsychologie, natuur, zintuigen

De onbewuste krachten die Het Leven maken – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


12 augustus 2012

Dag 354: De onbewuste krachten die Het Leven maken

Aan welke onbewuste krachten al het leven blootstaat, lijkt in eerste instantie alleen ecologen te interesseren. Gelukkig zijn er steeds meer mensen die op verschillende niveaus mindfulness beoefenen, waardoor een steeds grotere groep mensen inziet hoe alles met alles verbonden is en waar het leven werkelijk om gaat. Maar wat zijn nu eigenlijk die onbewuste krachten waar we allemaal mee om moeten gaan?

Wetenschapper/schrijver Tim Flannery verdeelt de krachten in drieën. Allereerst is er de originele levenskracht van het ontstaan van leven, vervolgens is er het zoeken naar de beste omgeving om in te gedijen, zowel letterlijk als figuurlijk (sociaal) en tenslotte is daar het aanpassen en deel uitmaken van die omgeving.

Het lijkt bijna te simpel om dit los te laten op al het leven op aarde. En toch gelden deze drie stappen voor alles wat leeft. Het zijn de basiswetten die ten grondslag liggen aan de gehele evolutie van organismen. Of we nu willen of niet, dit is wat ons leidt, hoe we tot ontwikkeling komen en hoe we uiteindelijk leven.

Ik ga nog een stapje verder door deze basiskrachten te vergelijken met hoe wij een relatie met anderen aangaan; allereerst ontstaat er een aantrekkingskracht tussen twee mensen en is een verbinding geboren. Vervolgens gaan deze twee mensen de uitdaging aan om te kijken in welke letterlijke en sociale omgeving ze het beste tot hun recht komen. Niet alleen met zijn tweeën proberen ze dat te bewerkstelligen, maar ook als stel in een groter sociaal geheel, zoals een gezin of uiteindelijk een familie. Tenslotte zal de duur van de relatie uitwijzen of ze in staat zijn geweest zich positief aan te passen binnen dat geheel.

Het moge duidelijk zijn dat stap 1 de makkelijkste is voor de meeste mensen. Verliefd worden of een verbinding aangaan met iemand die op één of andere wijze aantrekkelijk voor je is, is meestal niet moeilijk. Het gaat natuurlijk mis als de juiste omgeving niet gevonden kan worden. Dan moet je denken aan culturele of religieuze verschillen, maar ook aan letterlijke omgevingen waarin mensen niet gelukkig zijn. Bijvoorbeeld omdat ze te ver van hun familie wonen, of omdat ze liever in een open ruimte wonen dan in een bos. Gaat er bij stap twee al iets niet soepel, dan moge duidelijk zijn dat stap 3 niet optimaal gehaald gaat worden en de relatie uiteindelijk uiteenvalt.

Het komt ook voor dat het aanpassen aan de omgeving een groot probleem is. Innerlijke weerstanden spelen op en aan onderlinge verwachtingen wordt dan niet voldaan. Ook dan gaat een relatie het niet redden. Het is dus van groot belang om in een vroeg stadium te gaan voelen (niet denken!) of de omgeving aantrekkelijk genoeg is, zodat een stukje aanpassing geen probleem geeft.

Als dit eenvoudig te doen zou zijn, zouden relatietherapeuten zoals ik overbodig zijn. Maar het is niet onmogelijk om open te staan voor daadwerkelijke gevoelens en dicht bij jezelf te blijven. Zolang je maar helder voor ogen hebt wat de basis van leven is.

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

Jezelf open leren stellen voor al je zintuigen? Klik hier

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Dagboek, De Aarde, ecopsychologie, natuur, zintuigen

Het Nieuwe Voelen – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


11 augustus 2012

Dag 353: Het Nieuwe Voelen

‘Het nieuwe denken’ stond er op de folder van een filosofiecursus die ik in de bus kreeg. Ik voelde meteen enorme weerstand in me opkomen. Vanmorgen hoorde ik mezelf namelijk zeggen dat ik de afgelopen veel te druk in mijn hoofd was geweest. Denken, overdenken, terugdenken, vooruitdenken, zo zag mijn week eruit. Teveel denken, te weinig voelen en in mijn element zijn. Op een zaterdag wordt me dat altijd pijnlijk duidelijk: vermoeid, niet uit bed te branden en al helemaal niet willen denken aan de simpelste dingen zoals een boodschappenlijstje maken.

Natuurlijk hadden mijn hersenen al een signaal afgeven en wel de duidelijkste die er is: hoofdpijn! In plaats dat je de boel de boel laat en gedachten loslaat, slik je maar een aspirine. En zo val je gemakkelijk terug in een oude gewoonte. Een keer is dat natuurlijk niet zo erg, maar week in week uit hier last van hebben, of misschien wel maandenlang, dan ga je toch echt aan jezelf voorbij. Als je eenmaal bewust wordt dat je jezelf voorbij bent gelopen, dan herken je steeds sneller de patronen. Uiteraard is dat alleen niet genoeg. De actie die erop volgt, om dingen te gaan doen die aantrekkelijk voor je zijn, is het belangrijkst. Maar pas op, gevaar schuilt in het ‘denken’ aan aantrekkelijkheden. De kunst is om echt te voelen met het hele lijf wat het nodig heeft. En nee, dat zijn geen drank, drugs of overmatig eten. Dat geeft alleen op de hele korte termijn een goed gevoel.

Nadat ik het mezelf had horen zeggen, over teveel denken, ben ik een lange wandeling gaan maken met de hond. Bij het loslaten van iedere gedachte aan wat ik allemaal nog moet, voelde ik een zintuig wakker worden. Stuk voor stuk klikten ze aan bij het zien van de koeien die rustig liggen te herkauwen, de waterlelies die al gedeeltelijk open zijn en het kalme water. Steeds meer omgeving kwam bij me binnen, de fluitende vogels, geritsel in het gras, het piepen van een muis, het zachte briesje op mijn gezicht, een zachte plons in het water.

Zo dicht bij jezelf komen via de oer-zintuigen, is de beste manier om opdringerige gedachten het hoofd te bieden. ‘Het nieuwe denken’ mag van mij het ‘nieuwe voelen’ worden!

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

Ook leren hoe je dichter bij je zelf komt via de zintuigen? Klik hier

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Dagboek, ecopsychologie, natuur, zintuigen

Het einde hoort erbij – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


10 augustus 2012

Dag 352: Het einde hoort erbij

Alle kleine vogeltjes zijn vertederend en ze raken het zorgzaamste zintuig in je. Tevreden koppies, met de oogjes dicht weer in hun omgevouwen washandje als nestjes, snurken ze verder tot de volgende maaltijd. De geboortegolf in vogelland is nagenoeg ten einde. Alles wat nu nog uit het ei kruipt, gaat het moeilijk krijgen. Tenzij we mooi weer blijven houden natuurlijk en er genoeg voedsel voorradig blijft. En hoe je ook je best doet om alles groot te laten worden, de natuur heeft zo zijn eigen beweegredenen om al dan niet te leven.

Deze week had ik een nestje van 3 piepkleine zwaluwen te verzorgen in het Vogelhospitaal. Ze zien er hetzelfde uit, zijn even groot, krijgen precies dezelfde aandacht en toch gaat er eentje ineens gek met zijn kopje draaien. Dan weet je het al; deze heeft niet lang meer te gaan.

Het onbegrip dat je niet weet waarom de één het wel doet en de ander niet, frustreert. Het blijkt maar weer eens te meer hoe moeilijk het is om de natuur te imiteren. Tegelijk geeft het aan hoe ingenieus natuurlijke systemen in elkaar zitten en perfect op elkaar afgestemd zijn.

Steeds weer word je in een hospitaal, of het nu dierlijk of menselijk is, geconfronteerd met leven en dood. Je doel is om het leven te eren, te verzorgen op de best mogelijke wijze in de hoop dat het leven gecontinueerd wordt. Maar dan ineens sta je voor een hokje met een vrouwtjes merel, waarop een sticker hangt met ‘euthanasie’. Aan de buitenkant is er niets aan haar te zien. Maar ze heeft een aandoening die het niet mogelijk maakt om als een echte merel door het leven te gaan. Daar zit ze dan ‘on death row’. Haar bruine ogen en de wetenschap dat ze niet lang meer te leven heeft, doen mijn hart pijn. Om het haar toch zo gemakkelijk mogelijk te maken, geef ik haar vers eten waar ze gretig gebruik van maakt. Het leven is in dit momentje in ieder geval goed.

Je kunt er niet te lang over nadenken met mensenlogica, omdat je er eenvoudigweg niet uitkomt met gedachten. Het enige dat je kunt doen is proberen in te voelen dat een goed leven niet mogelijk is. Zelf kan ze daar helaas niets over zeggen. De enige gedachte die ik keer op keer herhaal is: het einde hoort erbij. Maar dat is niet eenvoudig als je alle leven zo waardeert.

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

Het leven ten volle leren voelen? Klik hier

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Dagboek, Dieren, ecopsychologie, emoties, natuur

Een mooie les in natuurlijke samenwerking – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


9 augustus 2012

Dag 351: Een mooie les in natuurlijke samenwerking

Ik was met een heel andere blog begonnen, totdat ik het nieuws hoorde dat Anky van Grunsven weer een heel goede kür had gereden. Meteen de video opgezocht op internet en zoals ik dat vele malen eerder deed: ik viel stil. Ik heb geen verstand van dressuur rijden, laat ik dat voorop stellen, maar volgens mij kan iedere leek zien hoe mooi mens en dier in balans zijn.

De wil om samen te werken is zo overduidelijk aanwezig dat ik er emotioneel van wordt. Als ze in de bak zijn, zijn ze één. Het kan niet anders dan dat ze elkaar het vertrouwen geven om samen de klus te klaren.  Ze gaan voor elkaar.

Mijn zintuig voor saamhorigheid wordt keer op keer geraakt door deze mooie combinatie. Mens en dier samen, mens en natuur samen, in harmonie en met wederzijds respect. Ik heb zojuist een stukje van mijn levensideaal mogen aanschouwen. Dank je wel Anky en Salinero!

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Dagboek, Dieren, ecopsychologie, natuur, zintuigen

Je Ware Gelukkige Zelf vinden met je zintuigen – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


8 augustus 2012

Dag 350:  Je Ware Gelukkige Zelf vinden met je zintuigen

Je Ware Zelf vinden brengt geluk. Niet het Zelf dat denkt dat het iets moet, dat het verplichtingen heeft, dat het aan verwachtingen moet voldoen en regels moet volgen. Van jongs af aan worden de meesten van ons zo opgevoed: we moeten luisteren naar onze ouders, onze leraren, onze artsen e.d. Daaruit vloeit voort dat we luisteren naar wat de media, reclamemakers of trendsetters ons willen laten geloven. Wanneer je alleen maar anderen volgt en niet naar je ware Zelf luistert, ga je aan jezelf voorbij.

Geluk vind je wanneer je in je element bent. Hier vind je ruimte om creatief te zijn en een staat van flow te bereiken. Hier ben je speels. Hier ervaar je rust en volg je wat aantrekkelijk voor je is. Hier gaat je hart open. In deze staat-van-zijn overheersen de zintuigen het denken  (In de staat van ‘moeten’, overheerst het denken).

Tenzij we letterlijk door iets geraakt worden en onze huid dit als een knal ervaart, geven de meeste zintuigen een heel zachte impuls. Het kan een trilling zijn, maar ook het vage ‘buikgevoel’ of iets wat licht drukt. Misschien lijkt het op een onbestemd gevoel, een golfje of een flits.

Niets voelen bestaat niet. Iedereen voelt,  maar de meesten van ons zijn verleerd om gevoelens en sensaties te combineren met woorden.  De woorden hebben de overhand gekregen, de zintuigen lijken onbelangrijk. Pas wanneer je de zintuigen heel bewust gaat combineren met woorden, zul je merken dat je innerlijk weten steeds helderder wordt. Door er met woorden aandacht aan te geven, veranker je de zintuiglijke ervaring. Een volgende keer zul je het nog sneller herkennen en er optimaal gebruik van kunnen maken.

Onze mede niet-menselijke aardbewoners houden het onderling communiceren bij de zintuigen. Wij zijn zo geëvolueerd dat we woorden nodig hebben om met anderen, maar ook met onszelf, te communiceren. Het mooie ervan is, dat wanneer we die kunst eenmaal verstaan, de woorden ineens weer weg mogen vallen en het innerlijk weten genoeg is. Dan zijn we terug bij onze innerlijke natuur, bij ons Ware Zelf. Daar ligt ons geluk.

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

Je zintuigen optimaal leren herkennen? Lees mijn ebook Zelfvertrouwen! alhier te koop bij bol.com

cover Zelfvertrouwen!

Hoe werkt dit boek?
Na een uitleg over hoe het kan dat we de verbinding met onszelf zijn verloren, volgen vier stappen die mijns inziens nodig zijn om weer in verbinding te komen met jezelf. In iedere stap geef ik ook een samenvatting van de ervaringen van twee cliënten, Tom en Lisa**. Zij volgden met succes deze methode.
Aan het eind van ieder hoofdstuk vind je oefeningen die je helpen met het specifieke onderdeel dat daarvoor is uitgelegd.
De vier stappen zijn:

Stap 1: Onderzoeken wat natuur voor je doet
Hierin ga je onderzoeken welke invloed de natuur op je heeft en welke ervaringen je ermee hebt gehad. Je weer openstellen voor zintuiglijke prikkelingen die voor je welzijn zorgen, staat hier centraal.

Stap 2: Bewust worden van het hoofd versus het lichaam
Deze stap maakt je bewust van het verschil tussen gedachten en gevoel. Het wordt je duidelijk op welke wijze je rationele denken je zintuigen kan dwarszitten. Verschillende manieren van het omzeilen van de zintuigen en hoe je dit kunt voorkomen worden besproken.

Stap 3: Het lichaam weer verbinden met het hoofd
Het creëren van optimale samenwerking tussen gevoel en ratio is de volgende stap. Belangrijk is om de juiste woorden te leren geven aan wat je voelt. Het voelen en denken wordt weer één. Het bekrachtigen van ervaringen door er woorden aan te geven is van essentieel belang om positieve ervaringen te verankeren in je lichaam. Dan weet je wanneer je op jezelf kunt vertrouwen.

Stap 4: Met zelfvertrouwen je eigen pad volgen
Als laatste ga je durven volgen wat je hart je ingeeft: je gaat in actie komen!
In deze stap leer je, aan de hand van voorbeelden en een actieplan, verschillende mogelijkheden om vol zelfvertrouwen de juiste weg te kiezen of beslissingen te nemen.

1 reactie

Opgeslagen onder Dagboek, ecopsychologie, natuur, zintuigen

Geduld, tijd en zintuigen als bewezen concept – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


7 augustus 2012

Dag 349: Geduld, tijd en zintuigen als bewezen concept

Eén van de meest frustrerende momenten in alle science fiction films en series, is wel het moment dat de tegenstander een cloaking device gebruikt. Dit zorgt ervoor dat het ruimteschip opgaat tegen de achtergrond en dus onzichtbaar wordt. Een perfect verdedigings- en aanvalsmiddel. Dit trucje is uiteraard afgekeken in de natuur. De bekende kameleon bewijst dat het aanpassen van zijn huid aan de omgeving als uitstekende dekmantel werkt. Bovendien kan hij zichzelf onzichtbaar opstellen voor mogelijke prooien. Een goed design! Wij moeten er heel wat voor doen om niet op te vallen in een omgeving. Jagers en militairen passen hun kleding aan en besmeuren hun gezicht. Knappe visagie kunstenaars kunnen met make-up ook heel wat bereiken. Voor de mens moet het van buitenaf komen.

Hoe fenomenaal is het toch dat een organisme zelf in staat is om van vorm of kleur te veranderen als dat nodig is? Het kevertje (familie van de bladhaantjes) op deze foto is wel heel bijzonder. Door vloeistof te reguleren in zijn lichaam, is hij in staat van kleur te veranderen. Helemaal zelf uitgevonden en geperfectioneerd. Het moet gezegd, dit zal niet van de één op de andere dag ontstaan zijn. Misschien heeft de soort er wel miljoenen jaren over gedaan om tot deze versie te evolueren.

Alleen die gedachte al, dat iets zo lang in beslag kan nemen, dat is voor ons bijna niet te bevatten. Wij willen snel resultaat. Snelle veranderingen, snel een doel bereiken, het had gisteren klaar moeten zijn etc. Hierin laten we ons te vaak leiden door gedachten en overtuigingen. En daarmee maken we helaas ook snel fouten.

Wanneer we beter aanvoelen wat een situatie daadwerkelijk nodig heeft, en niet tot allerlei overhaaste conclusies komen, dan lopen we het juiste pad. Benodigdheden: geduld, tijd en zintuigen. Helaas niet onze sterkste kant. De zintuigen wakker schudden is nog het eenvoudigst. Het leren om niet alles in één mensenleven te willen bewerkstelligen, vergt wat meer oefening.

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

Ontspannen de zintuigen ruimte leren geven? Klik hier

Een reactie plaatsen

Opgeslagen onder Dagboek, Dieren, ecopsychologie, natuur, zintuigen

Kiezen is niet moeilijk – 365 dagen verbinden met de #natuur – #ecopsychologie


6 augustus 2012

Dag 348: Kiezen is niet moeilijk

Zal ik dit kopen of toch maar liever dat? Zullen we hiernaartoe op vakantie gaan of toch maar daarnaartoe? Zullen we hier blijven wonen of verhuizen? Blijf ik bij mijn huidige werkgever of zoek ik een nieuwe?

We wikken en wegen tot we er gek van worden. We zijn altijd bang dat we teleurgesteld raken over de keuze die we maken. En dat zou nu juist niet hoeven, omdat ons brein ons automatisch beter laat denken over wat we gekozen hebben. Ook al zouden we ergens spijt van hebben, dan nog kunnen we een reden vinden waarom het toch beter is wat we hebben gekozen. Het lijkt wel een soort veiligheidsklep die in werking gaat, om vooral het pad te blijven volgen dat je hebt gekozen.

Wanneer ik daar wat langer over na denk, is dit heel natuurlijk. Alles wat leeft, groeit en bloeit, staat op een bepaald moment voor een keuze. Zal ik hier eten of daar? Zal ik dit eten of dat? Zal ik hier blijven of ren ik weg? Van die twijfel merk je weinig wanneer je lekker buiten aan het wandelen bent. (Je moet er niet aan denken dat je iedere plant of dier zou horen twijfelen.) Alles lijkt recht op een doel af te gaan. Dat komt omdat alle organismen kiezen voor aantrekkelijkheid. Datgene wat een organisme het liefst wil hebben en wat voorradig is, daar kiest het voor. En dat is dus altijd goed! Het kiest niet voor het minst aantrekkelijke of het onbereikbare. Het doet zijn best om te bewegen in de richting van wat het beste aanvoelt en wat het echt nodig heeft om goed te kunnen leven.

Daar hebben we het weer: ‘aanvoelen’. In de praktijk blijkt keer op keer dat wij maar moeilijk kunnen kiezen omdat we er teveel over nadenken. Allerlei scenario’s komen in ons op, beren verschijnen op de weg, excuses, smoesjes, meningen van anderen etc. Maar als ons wordt gevraagd wat echt goed voelt, dan blijkt de keuze vaak kinderlijk eenvoudig. Daarvoor moeten we wel tijdelijk ons denken passeren en het voelen voor laten gaan.

Wat zou het fijn zijn als we een echte knop zouden hebben waarmee we ons denken even kunnen uitschakelen. Het zou enorm veel tijd schelen in piekeren, twijfelen en zorgen maken.

Wordt vervolgd.

Françoise Vaal

Denken leren uitzetten? Klik hier

4 reacties

Opgeslagen onder Dagboek, ecopsychologie, natuur, zintuigen